گفته شده است وقتي استالين رهبر شوروي سابق درصدد برآمد اين کشور کمونيستي
را به آب هاي آزاد متصل کند و بهترين گزينه را از مسير افغانستان و استان
بلوچستان پاکستان در نظر گرفت براي تامين آذوقه سپاه خود دشت سيستان را که
يکي از مراکز کشاورزي مسير حرکت قشون روس بود در نظر گرفت .
زيرا به
نوشته تاريخ نويسان کشور، جلگه سيستان علاوه بر اينکه در طول تاريخ سرزمين
اسطوره ها، دانشمندان، اساتيد، محققان، علما و دليرمردان تاريخ ايران
همچون رستم داستان بود يکي از مراکز مهم توليد غله به شمار مي رفت و ضمن
اينکه تامين کننده گندم بخش هايي از کشور بود قوت مردم افغانستان را نيز
تامين مي نمود.
گزارش خبرنگار ما حاکي است از آنجا که تامين کننده
آب مورد نياز کشاورزي در جلگه حاصلخيز سيستان رودخانه هيرمند است که از
کوه هاي باپا در افغانستان سرچشه مي گيرد و پس از پيمودن 1200 کيلومتر و
مشروب نمودن اراضي چند استان در افغانستان مازاد آن به سيستان وارد و به
درياچه هامون در اين منطقه مي ريزد و هر زمان که ميزان جريان آب در اين
رودخانه عادي است آب دائمي رودخانه هيرمند در پشت سدي که در 700 کيلومتري
مرز ايران با افغانستان احداث شده جمع مي شود و از طريق کانال هاي ايجاد
شده در اطراف اين سد اراضي استان هاي جنوبي و مرکزي افغانستان را مشروب
ومازاد آن براي گردش توربين هاي انرژي پشت سد مورد استفاده قرار مي گيرد.
در
مواقع سيلابي که ميزان دبي آب رودخانه هيرمند به بيش از چهار هزار متر
مکعب در ثانيه مي رسيد و خطراتي را براي استان هاي حاشيه اين رودخانه در
افغانستان به وجود مي آورد.
کشور همسايه با رها کردن سيلاب هاي
مخرب خساراتي را به مردم سيستان وارد مي کند که هر سال در اثر اين حوادث
صدها ميليارد تومان خسارت به روستائيان و تاسيسات دولتي و غيره وارد مي
شود.
و بالاخره اينکه به دشت سيستان هم در مواقع سيلابي ضرر و زيان
وارد مي گردد و هم در دوران خشکسالي و در طول مدت اين حادثه يک قطره آب هم
در رودخانه هيرمند جاري نمي گردد.
نظرات شما عزیزان: